De aardappel. Iedereen kent hem en de meesten van ons zullen met regelmaat een gekookte aardappel of een patatje eten. Maar wist je dat een aardappel giftige stoffen bevat? Meer hierover lees je in de volgende blog!
Wist je dat…
…de Inca’s al eeuwenlang aardappels verbouwden, toen Columbus Amerika ontdekte? In die tijd had in Europa nog niemand van de aardappel gehoord. Tot de Spaanse ontdekkingsreizigers de plant in de 16e eeuw meenamen naar Europa. De gewone boeren wilden er eerst niets van weten. Ze waren bang dat de knollen giftig waren, net als de rest van de plant. Pas in de 18e eeuw werd de aardappel een normaal onderdeel van de maaltijd in Nederland. Wanneer aardappels aan licht worden blootgesteld worden ze groen. Blootstelling aan licht zorgt namelijk voor de aanmaak van solanine in een aardappel. Dit is een alkaloïde dat van nature voorkomt in aardappelen, met name in de schil van onrijpe aardappelen. Ook in de uitlopers van wat oudere aardappelen komt deze giftige stof voor.
Omdat dertig tot tachtig procent van alle solanine in een aardappelknol direct onder de schil zit, ben je als je de aardappel schilt van het merendeel van de solanine verlost. De meeste solanine zit in én direct onder de aardappelschil, tot ongeveer 2,5 millimeter diep. Ook spruiten en pitten moeten verwijderd worden, want ook die bevatten deze schadelijke stof.
In de volgende video laat ik zien hoe gemeten wordt of er teveel solanine aanwezig is in een aardappel.
Bezoek onze webshop om alle kleurmeters te bekijken.
Vergelijkingssheet van de specificaties van al onze kleurmeters? Neem direct contact met ons op en vraag hem aan!
